هم‌زمان با بیست‌وچهارمین سالروز رویداد یازدهم سپتامبر، ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی امارت اسلامی، می‌گوید که این رویداد هیچ ارتباطی با مردم افغانستان نداشت، اما ایالات متحده از آن به‌عنوان دست‌آویز برای اشغال افغانستان استفاده کرد.
به گفته‌ی آقای مجاهد، واشنگتن قصد داشت از موقعیت جغرافیایی افغانستان به‌عنوان ابزاری برای فشار بر رقبای جهانی خود بهره‌برداری کند. وی افزود که مقاومت و ایستادگی مردم افغانستان باعث شد که امریکا پس از دو دهه حضور نظامی، شکست را بپذیرد و نیروهایش را از کشور خارج کند.
آقای مجاهد تصریح کرد:« حادثه‌ی یازدهم سپتامبر، رویدادی بود که خارج از مرزهای افغانستان اتفاق افتاد. امکاناتی که در آن‌جا (برای این حمله) استفاده شدند، همگی خارج از افغانستان بودند و افغانستان در آن زمان چنین توانایی نداشت. اما متأسفانه امریکا از این بهانه استفاده کرد و به افغانستان حمله نمود. این حمله‌ی ناکام بیست سال ادامه یافت، افغان‌ها را بسیار آزار داد، شکنجه کرد و ظلم و ستم بی‌دلیلی بر مردم افغانستان روا داشت.»
در همین حال، شماری از آگاهان سیاسی می‌گویند امریکا از این رویداد به‌عنوان بهانه‌ای برای مشروعیت‌بخشی به جنگ‌ها و اشغال مناطق استراتژیک مانند افغانستان و عراق به‌منظور گسترش نفوذ ژئوپولیتیک خود استفاده کرد. عزیز معارج دیپلمات پیشین به خبرگزاری آفاق گفت:«حمله‌ی یازدهم سپتامبر یک حادثه تراژیک و هم‌زمان بهانه‌ای بود برای ایالات متحده و متحدانش تا نقاط استراتژیک مانند افغانستان و عراق را تحت کنترل بگیرند. عراق به عنوان یک نقطه‌ی بسیار مهم، اگر اشغال نمی‌شد، پیروزی امریکا در منطقه، فشار علیه ایران و تأثیرگذاری بر اسراییل اتفاق نمی‌افتاد. علاوه بر این، کشورهای شمال آفریقا، کشورهای عربی و مساله افغانستان نیز به دلیل رقابت‌های منطقه‌ای و محدود کردن نفوذ چین و ایران تحت تأثیر قرار گرفتند. این اقدامات موجب افزایش ترس، تلفات انسانی و مشکلات اجتماعی شد. کشور های تعرض کننده و اشغال‌گر از این رهگذر سود فراوان بردند.»
نجیب‌الرحمن شمال آگاه روابط بین‌الملل نیز به آفاق گفت:«ایالات متحدهٔ امریکا سال‌ها پیش به بهانهٔ تصرف یا به فکر حمله به افغانستان بود و بعدا پای چهل کشور دیگر را نیز در این کشور کشید. آنان با شعار مبارزه با تروریزم و کشتن رهبر القاعده وارد افغانستان شدند در حالیکه رهبر القاعده، در خاک پاکستان کشته شد، حضور نظامی امریکا و ناتو در افغانستان ادامه یافت. این حضور نه‌تنها جنگ را پایان نداد، بلکه موجب تداوم خشونت‌ها نیز شد.»
گفتنی است که در یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ چهار هواپیمای مسافربری ربوده شد و به مراکز عمده نظامی و اقتصادی امریکا اصابت کردند؛ رویدادی که دولت وقت امریکا اعلام کرد این حادثه نزدیک به سه هزار قربانی برجای گذاشت.