خبرگزاری آفاق؛ کابل: در روزهایی که اکثریت کشورهای منطقه و جهان با مردم افغانستان، به ویژه کنر به دلیل زمین‌لرزه‌ی مرگبار، اعلام کمک و ابراز همدردی می‌کنند؛ در این میان، گزارش‌هایی از حمله نیروهای هوایی پاکستان بر بخش‌هایی از کنر منتشر می‌شود؛ چیزی که در گذشته نیز اقدام‌های مشابه صورت گرفته است. حملات پاکستان بر خاک افغانستان نه‌تنها نقض آشکار حاکمیت یک ملت است، بلکه زخمی عمیق بر پیکر مردمی است که هنوز از زیر آوار فاجعه طبیعی سر بر نیاورده‌اند.
فاجعه‌ای بر فاجعه؛ بمب‌باران زخم‌های باز کنر
ناوقت شب نهم سنبله، وقتی زمین در کنر لرزید، خانه‌ها فرو ریختند و خانواده‌ها در سوگ عزیزانشان نشستند. با گذشت شش روز از این رویداد مرگبار، کودکان بی‌پناه، مادران داغدار و پدران ناامید زیر آوارها به دنبال عزیزانشان بودند که در کمال ناباوری، گزارش‌هایی به نشر رسید که نشان می‌داد، در روز جمعه، ۱۴ سنبله، نیروهای هوایی پاکستان منطقه‌ی گذرگاه ناوه در ولسوالی سرکانو را هدف بمباران قرار دادند. این خبر در حالی پخش شد که مردم کنر هنوز در حال جمع‌آوری تکه‌های شکسته‌ای زندگی‌شان هستند. کارشناسان مسایل سیاسی در گفت‌وگو با خبرگزاری آفاق گفتند که چگونه می‌توان پذیرفت که در چنین لحظات شکننده‌ای، به جای دستان یاری‌گر، بمب و موشک بر سر این مردم فرود آید؟ آنان افزودند که اگر چنین عملی صورت گرفته باشد، این اقدام، نه‌تنها یک تجاوز نظامی، بلکه توهینی به انسانیت نیز است. کامران امان، آگاه مسایل سیاسی و نظامی به خبرگزاری آفاق گفت: «پاکستان یک دشمن آشکار مردم افغانستان است، همیشه به گونه علنی به خاک کشور تجاوز داشته و به این کارش ادامه می‌دهد، در شرایط فعلی حتا از کشورهایی که توقع نمی‌رفت اقدام به کمک کردند، حالا پاکستان با حمله بر کنر زلزله‌زده می‌خواهد که به دنیا نشان دهد این نقطه مرکز تروریستان است و کشورها نباید به این مناطق نزدیک شوند. هدف پاکستان این است که کمک‌ها به کنر قطع شود.»
جهان همدرد، اما پاکستان بی‌رحم
در حالی که سازمان ملل، ایران، ترکیه، هند و حتا پاپ لئوی چهاردهم، رهبر کاتولیک‌های جهان با ابراز همدردی، دست کمک به سوی زلزله‌زدگان کنر دراز کردند، هم‌زمان با این، شایعات حمله پاکستان، فضای رسانه‌ای را غبارآلود کرد. شماری از مردم افغانستان می‌گویند که این کشور که خود نیز بیش از ۱۰۰ تُن کمک بشردوستانه برای زلزله‌زدگان ارسال کرده بود، چگونه می‌تواند در عین حال با حمله‌های هوایی، جان همان مردمی را نشانه بگیرد که ادعای همبستگی با آنان دارد؟ شماری از کارشناسان به این باور اند که این تناقض، بازهم چهره‌ای دوگانه از سیاست‌های اسلام‌آباد را به نمایش می‌گذارد؛ چهره‌ای که با یک دست کمک می‌دهد و با دستی دیگر ویرانی می‌آفریند. احمدخان اندر، کارشناس مسایل سیاسی و نظامی به خبرگزاری آفاق گفت: «پاکستان از یک طرف با ارسال کمک‌های بشردوستانه، خود را همسایه دلسوز معرفی می‌کند و از طرف دیگر با حملات هوایی به غیرنظامیان، به خصوص در مناطق زلزله‌زده، در عمل چهره خصمانه خود را به مردم افغانستان و جهانیان نشان می‌دهد.»
ترس کودکان کنر از صدای جنگنده‌های پاکستانی
مردم کنر که هنوز اجساد عزیزانشان را به‌گونه کامل از زیر آوارها بیرون نکشیده‌اند، اکنون باید از آسمان نیز بترسند. کودکان این سرزمین، به جای بازی در کوچه و پس‌کوچه‌ها، هرازگاهی از صدای جنگنده‌های پاکستانی وحشت‌زده به پناهگاه‌ها می‌دوند. آگاهان مسایل سیاسی تاکید می‌کند که حملات پاکستان، تنها به تخریب خانه‌ها و کشتار غیرنظامیان محدود نمی‌شود، بلکه روح و روان مردمی را نشانه می‌گیرد که پیش‌تر با زمین‌لرزه‌ی مرگبار رمقی در آنها باقی نمانده است. نثاراحمد شیرزی، آگاه مسایل سیاسی به خبرگزاری آفاق گفت: «در شرایطی که مردم شرق افغانستان با ناامیدی تمام بعد از شش روز در جستجوی بستگان خود در زیر آوارها هستند، پاکستان بر سر همین مردم بمب می‌ریزد؛ آیا این است معنای همسایگی؟ آیا این است پاسخ به مردمی که در بدترین روزهای زندگی‌شان به سر می‌برند؟»
واکنش امارت اسلامی به گزارش‌ها در پیوند به شایعات حمله پاکستان
پس از نشر گزارش‌ها در پیوند به حمله جنگنده‌های پاکستانی بر بخش‌هایی از کنر، وزارت دفاع امارت اسلامی در این زمینه واکنش نشان داد. عنایت‌الله خوارزمی، سخنگوی این وزارت به خبرگزاری آفاق گفت که گزارش‌ها در باره حمله جنگنده‌های پاکستانی بر بخش‌هایی از ولایت کنر واقعیت ندارد. این در حالیست که امارت اسلامی در گذشته بارها، حملات پاکستان بر خاک افغانستان را محکوم کرده و گفته است که تمامیت ارضی خط سرخش است. وزارت خارجه امارت اسلامی به تاریخ ۲۸ اگست سال‌روان میلادی در واکنش به حملات نظامیان پاکستانی بر ولایت‌های ننگرهار و خوست، عبیدالرحمان نظامانی، سفیر پاکستان در کابل را احضار کرده بود. در اعلامیه وزارت خارجه آمده بود که چنین اقدمات غیرمسوولانه بدون شک پیامد خواهد داشت. کارشناسان مسایل سیاسی پیشنهاد می‌کنند که جامعه جهانی باید با صدایی رسا حملات نظامیان پاکستانی به خاک افغانستان را محکوم کند. آنان تاکید می‌کنند که سکوت در برابر اقدامات پاکستان، نه‌تنها به این کشور جرات بیشتری برای تکرار جنایات می‌دهد، بلکه پیام ناامید کننده‌ای به مردم افغانستان نیز می‌فرستد، اینکه جهان رنج آنان را فراموش کرده است.
جمع‌بندی
در پایان این‌گونه می‌توان گفت که حمله‌های همیشگی هوایی پاکستان به خاک افغانستان، نه‌تنها نقض حاکمیت کشور، بلکه جنایتی علیه انسانیت نیز است. در حالی که جهان با مردم افغانستان همدردی می‌کند، اقدامات پاکستان لکه‌ای ننگین بر پیشانی سیاست‌های این کشور نیز است. مردم کنر که زیر بار زلزله کمر خم کرده‌اند، شایسته‌ی صلح و حمایت اند، نه بمباران و وحشت. واپسین حرف هم اینکه اکنون زمان آن است که جامعه جهانی، فراتر از همدردی، با اقتدار در برابر تجاوزات بایستد و به مردم افغانستان نشان دهد که در این روزهای تاریک، تنها نیستند.