خبرگزاری آفاق؛ کابل: زمین‌لرزه ۶ ریشتری ویرانگر نهم سنبله ۱۴۰۴ در شرق افغانستان که بیش از ۲۲۰۰ کشته و ۳۶۴۰ زخمی به‌جا گذاشت، باعث شد تا کشورها از سرتاسر جهان، از شرق تا غرب و از شمال تا جنوب به خانواده‌های آسیب‌دیده این رویداد کمک بفرستند، علاوه بر کشورهای جهان، تاجران افغانستان و مردم عادی نیز نقش پررنگی در پشتی‌بانی از آسیب‌دیدگان شرق کشور ایفا کردند.
در پاسخ به این بحران، ایران، قطر، هند و در کل حدود بیش از ۳۰ کشور از چندین قاره جهان با ارسال کمک‌های فوری یا وعده مساعدت، همبستگی خود را با مردم افغانستان نشان دادند.
ایران در سه مرحله به ترتیب ۸۰، ۵۰ و ۶۷ تن مواد غذایی، وسایل بهداشتی، چادر و پتو، نقش برجسته‌ای در این روند ایفا کرد. علی‌رضا بیکدلی، سرپرست سفارت ایران در کابل، نخستین فرد خارجی بود که به مناطق زلزله‌زده سفر کرد.
کشورهای دیگر مانند هند (۱۰۰۰ خیمه و ۲۱ تن مواد امدادی)، چین (۵۰ میلیون یوان)، روسیه (۲۰ تن مواد غذایی)، پاکستان (۱۰۵ تن اقلام ضروری)، ترکیه (۲۴ تن کمک)، قطر (چهار طیاره کمک امدادی)، استرالیا (یک میلیون دالر)، ایرلند (۵۰۰ هزار یورو)، آلمان (وعده دو اعشاریه یک میلیون یورویی)، بنگلادیش (۱۱ تن کمک) و اتحادیه اروپا (۱۳۰ تن تجهیزات و یک میلیون یورو) و شماری دیگری از کشورها به میدان آمدند.
سازمان‌های بین‌المللی مانند سازمان ملل(۱۰ میلیون دالر)، سازمان بهداشت جهانی (درخواست ۴ میلیون دالر) و اوچا (۱۰ میلیون دالر) نیز برای تامین نیازهای فوری وارد عمل شدند.
با این حال، ایالات متحده که خود را پرچم‌دار حقوق بشر و هژمون جهانی قلمداد می‌کند، در این بحران سکوت اختیار کرده و هیچ کمکی به آسیب‌دیدگان ارائه نکرده است. این در حالیست که امریکا به سیل‌زدگان پاکستان کمک ارسال کرده، اما هزاران افغان که عزیزان خود را زیر آوار جستجو می‌کنند، از توجه این کشور محروم مانده‌اند.
کارشناسان حوزه سیاست به این باور اند که این رویکرد گزینشی، تناقض در ادعاهای بشردوستانه امریکا را نشان می‌دهد.
در پایان این‌گونه می‌توان گفت که با وجود کمک‌های سخاوت‌مندانه ایران و ده‌ها کشور دیگر، عمق فاجعه به حدی زیاد است که این کمک‌ها بسنده نیست. در شرایطی که هزاران خانواده در فضای باز شب و روز می‌گذرانند، جامعه جهانی باید فراتر از وعده‌ها عمل کند تا از تشدید این بحران انسانی جلوگیری شود.