پس از پایان جنگ و خون‌ریزی دو سالۀ غزه و تأمین توافق شکنندۀ صلح، صدها آوارۀ فلسطینی دسته‌دسته قدم در سرزمین اصلی خود گذاشتند؛ سرزمینی که از آن، جز ویرانی‌هایی از خانه‌ها و کوچه‌ها و خاطرات، چیزی باقی نمانده. باشندگان این باریکه، هر قدمی که برمی‌داشتند، آن‌ها را به خاطراتی می‌برد که زیر آوارها دفن شده‌اند، اما در دل همین ویرانی‌ها و در میان تلی از آوارها، فلسطینیان خیمه‌های کوچکی برپا کردند تا دوباره زندگی را از نو بسازند و نشان دهند که ریشه‌هایشان هنوز در این خاک زنده است. اما خشم طبیعت نیز بر رنج‌هایشان افزود. باران‌های سنگین و پی‌درپی، خیمه‌های آوارگان را در خود فرو برد؛ آب به درون سرپناه‌های مؤقت که از چوب و فلز ساخته شده بود، نفوذ کرد و بسیاری از خیمه‌ها زیر سیلاب فرو رفتند. راه‌های اطراف اردوگاه‌ها نیز به جویبارها تبدیل شده است. حازم قاسم، سخنگوی جنبش حماس با اشاره به سرازیر شدن آب به خیمه‌های آوارگان فلسطینی، از کشورهای عربی و اسلامی خواست که به ساکنان غزه کمک کنند. او خطاب به سران کشورهای عربی گفت که در جریان نسل‌کشی، غزه را تنها گذاشتید و اکنون در کمک‌رسانی به مردم آن کوتاهی نکنید.
حازم قاسم، سخنگوی جنبش حماس تصریح کرد: «با اینکه تصمیم‌هایی از سوی اتحادیه عرب و سازمان همکاری اسلامی برای کمک به غزه اتخاذ شده بود، اما تمامی کشورهای عربی و اسلامی در یاری‌رسانی به غزه ناتوان مانده‌اند. غزه بر گردن همه عرب‌ها، مسلمانان و آزادگان جهان حقی دارد؛ شما در جنگ و در جریان نسل‌کشی، غزه را تنها گذاشتید و اکنون در امدادرسانی به آن کوتاهی نکنید. از همه انتظار می‌رود در برابر این فاجعه انسانی بی‌سابقه دست به اقدام بزنند.»
در کنار فرو رفتن خیمه آوارگان فلسطینی در آب، دفتر رسانه‌ای دولت غزه در گزارشی اعلام کرد که نزدیک به ۴۲ درصد از ساکنان نوار غزه هیچ وعده غذایی در طول روز دریافت نمی‌کنند و ۵۸ درصد باقی‌مانده نیز تنها به یک وعده دسترسی دارند.
در همین حال، شماری از آگاهان روابط بین‌الملل می‌گویند که توافق میان حماس و اسراییل شکننده است و اسراییل هنوز هم برای رسیدن کمک‌های بشری به مردم غزه، موانع ایجاد می‌کند.
این در حالیست که حملات اسراییل در دو سال، ۹۲ درصد ساختمان‌های مسکونی در غزه را تخریب کرد و این امر سبب شده که بسیاری از باشندگان این باریکه مجبور به زندگی در خانه‌های نیمه‌ویران یا خیمه‌های آسیب‌پذیر شوند. خیمه‌هایی که نه از گرمای تابستان محافظت می‌کنند و نه در برابر سرمای زمستان تاب می‌آورند و همچنین و در برابر باران و سیلاب‌ها نیز آسیب‌پذیری جدی دارند.