کارولین لیویت، سخنگوی کاخ سفید، در یک نشست خبری می گوید که رسیدگی به پرونده مهاجران افغان به‌صورت موردی در دادگاه انجام می‌شود.
وی تاکید کرد که مصونیت‌های موقتی اعطا‌شده در زمان دولت بایدن دایمی نبوده و اکنون دولت ترمپ تلاش دارد روند قانونی مهاجرت را دوباره به اجرا بگذارد. به گفته او، متقاضیان پناهندگی باید از مسیر قانونی تعیین‌شده اقدام کنند.
کارولین لیویت سخنگوی کاخ سفید می گوید که «افرادی از جمله افغان‌هایی که در زمان دولت بایدن وارد ایالات متحده شده‌اند، در صورتی‌که بخواهند درخواست پناهندگی دهند، باید از روند قانونی تعیین‌شده پیروی کنند. این درخواست‌ها به‌صورت موردی توسط یک قاضی بررسی خواهد شد. ما در این کشور یک نظام قانونی مهاجرت داریم که دقیقاً برای چنین مواردی طراحی شده است. هدف دولت فعلی، صرفاً اجرای همین روند قانونی است.»
اما با توجه به پایان یافتن مصونیت موقت مهاجران افغان و ارجاع پرونده‌های آنان به روند قضایی، این اقدام چه پیامدهایی را میتواند برای وضعیت اقامتی، امنیت روانی و حقوق قانونی این افراد در ایالات متحده به دنبال داشته باشد؟
محمد خان طالبی محمدزی فعال عرصه حقوق مهاجران در این باره گفت که « امریکا باید سهولت ها و اقدامات مناسب را برای بهبود وضعیت این مهاجران در نظر گیرد در غیر این صورت این مهاجران با چالش های فراوانی حتی با مشکلات روانی برای خودشان و خانواده شان مواجه خواهند شد.»
علی رضا کریمی فعال عرصه حقوق مهاجران افزود که «اخراج این افراد، باوجود دریافت اقامات موقت، میتواند مغایر با تعهدات اخلاقی و مسئولیت‌های بین‌المللی ایالات متحده باشد. این مسئله نیازمند بررسی دقیق از لحاظ حقوقی و سیاسی است.»
پیش‌تر رویترز به نقل از سخنگوی وزارت امنیت داخلی امریکا گزارش کرد که دولت ترامپ اسناد حمایت موقت بیش از ۱۴۶۰۰ افغان را لغو کرده و تا ماه می در معرض اخراج هستند. به گفته وی، وزیر امنیت داخلی با استناد به شرایط کنونی افغانستان تشخیص داد که افغان‌ها دیگر واجد دریافت حمایت حفاظتی نیستند. گفتنی است که،پس از سقوط جمهوریت، بیش از ۸۰ هزار افغان به امریکا منتقل شده‌اند که شماری از آن‌ها تحت حمایت حفاظتی موقت اقامت دارند.
با توجه به سخنان کارولین لیویت، سخنگوی کاخ سفید، مشخص است که دولت جدید ایالات متحده بر اجرای دقیق و موردی قوانین مهاجرت تأکید دارد؛ اما این تغییر رویکرد میتواند پیامدهای جدی برای هزاران مهاجر افغان در پی داشته باشد که در سال‌های اخیر به امید امنیت، ثبات و آینده‌ای بهتر به این کشور پناه برده‌اند.
پایان مصونیت موقت، آن‌هم در شرایطی که بسیاری از افغان‌ها هنوز نتوانسته‌اند خود را با جامعه جدید وفق دهند یا مدارک کامل قانونی برای اقامت فراهم کنند، آنان را در برابر خطرات حقوقی، اخراج، و بی‌ثباتی روانی قرار می‌دهد.
