این گزارش نگاهی دقیق و واقع گرایانه به یکی از تاریک ترین فصل های بازسازی افغانستان دارد؛ فصلی که در آن میلیاردها دالر کمک بین المللی، به جای تقویت نهادهای امنیتی، در شبکه ای چندلایه از فساد، آمارهای ساختگی و «سربازان خیالی» گم شد. آنچه قرار بود بنیان یک ارتش ملی را بسازد، به تدریج به ارتشی کاغذی تبدیل شد. در این گزار با تکیه بر اعترافات مقام های امریکایی، یافته های سیگار و نمونه های مستند، به عمق این فساد سیستماتیک می رویم؛ فسادی که فروپاشی جمهوری را نه در میدان جنگ، بلکه در پشت میزهای قرارداد و گزارش دهی رقم زد.
